Field Marshal Frederick Sleigh Roberts, 1st Earl Roberts, VC, KG, KP, GCB, OM, GCSI, GCIE, KStJ, VD, PC, FRSGS, był brytyjskim generałem epoki wiktoriańskiej, który stał się jednym z najbardziej udanych brytyjskich dowódców wojskowych swoich czasów. Urodzony w Indiach w Anglo-irlandzkiej rodzinie, Roberts wstąpił do armii Kompanii Wschodnioindyjskiej i służył jako młody oficer w indyjskiej Rebelii, podczas której otrzymał Krzyż Wiktorii za galanterię. Następnie został przeniesiony do armii brytyjskiej i walczył w wyprawie do Abisynii i drugiej wojnie angielsko-afgańskiej, w której jego wyczyny przyniosły mu szeroką sławę. Roberts miał dalej służyć jako głównodowodzący w Indiach, zanim poprowadził Brytyjskie siły do sukcesu w drugiej wojnie burskiej. Został także ostatnim głównodowodzącym sił zbrojnych przed zlikwidowaniem tego stanowiska w 1904 roku.
człowiek małej postury, Roberts był pieszczotliwie znany swoim żołnierzom i szerszej brytyjskiej opinii publicznej jako „Bobs” i czczony jako jeden z czołowych brytyjskich wojskowych w czasie, gdy Imperium Brytyjskie osiągnęło szczyt swojej potęgi.